The Police [vkook] -- NC

           


            “อะ อื้อ”

            แทฮยองยังคงป้อนจูบให้จองกุกอย่างไม่รู้จักเบื่อ ริมฝีปากจะผละออกก็ต่อเมื่อร่างบางใกล้หมดลมหายใจแต่พอร่างบางได้ตักตวงอากาศเข้าปอดแล้วเขาก็แนบริมฝีปากลงไปใหม่  ทำแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่รู้จักพอเพราะความหวานในโพรงปากของร่างบาง  มือที่ว่างก็ลูบไล้ไปตามลำตัวของผู้กองหน้าหวาน  บีบเฟ้นไปทุกส่วนที่มือลากผ่านจนได้ยินเสียงครางอื้ออึงในลำคอเป็นรางวัล

            แทฮยองดันร่างของจองกุกเดินเข้าไปในห้องพักห้องหนึ่ง  ที่ภายในห้องมีเตียงเก่าๆตั้งอยู่  โดยที่ริมฝีปากยังไม่ยอมละออกจากกัน จองกุกแทบไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่ากำลังเดินเข้าไปในห้องกับแทฮยอง  หัวสมองมันขาวโพลนเพราะรสจูบที่ร่างสูงมอบให้ และทันทีที่หลังสัมผัสกับเตียงจองกุกก็ลืมตาโพล่งขึ้นมาทันที

            ไม่! เขาจะไม่ยอมให้มันจบแบบนี้

            “โอ๊ย!”

            พลั่ก

            เมื่อสติกลับมาจองกุกก็กัดลิ้นแทฮยองอย่างแรงจนเลือดออก  ก่อนจะลุกขึ้นแล้วใช้ไหล่ดันร่างแทฮยองจนล้ม  แล้วรีบวิ่งเพื่อหนีให้พ้นจากตัวอันตราย

            หมับ! ปึ่ก!

            “โอ๊ย!”

            วิ่งยังไม่ทันถึงประตูร่างบางของจองกุกก็โดนแทฮยองที่วิ่งตามมาคว้าเอาไว้ก่อนจะเหวี่ยงไปกระแทกกำแพงห้องอย่างแรงจนร่างบางร้องออกมาด้วยความเจ็บ  แทฮยองมองร่างบางตรงหน้าด้วยความหงุดหงิด  นัยตาคมมีประกายคุกรุ่นอย่างเห็นได้ชัด

            จะ ‘เอา’ บนเตียงดีๆไม่ชอบ งั้นก็ ‘เอา’ มันตรงนี้ไปเลยแล้วกัน

            “อื้ม”

            ริมฝีปากหนาบดขยี้ลงมาอย่างแรงจนจองกุกได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งอยู่ในโพรงปาก ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กอย่างรุนแรงจนร่างบางครางอื้ออึงด้วยความเจ็บ  มือหนาเลื่อนมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของร่างบางออกจนหมดก่อนจะแหวกเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบางไปค้างเติ่งเอาไว้ตรงหัวไหล่บาง 

            “อะ อื้อ”

            จองกุกครางในลำคอไม่หยุดเมื่อปลายนิ้วร้อนลากผ่านตุ่มติ่งไตสีชมพูดของตนไปมา นิ้วชี้และนิ้วโป้งของร่างสูงบีบคลึงเม็ดทับทีสีสวยอย่างมันมือจนร่างบางสั่นระริกด้วยความเสียว  เมื่อเห็นร่างบางเริ่มดิ้นต่อต้านแทฮยองก็เปลี่ยนจากบทจูบที่แสนรุนแรงมาเป็นนุ่มนวลแทนเพื่อให้ร่างบางโอนอ่อนและหยุดดิ้น 

และใช่มันได้ผลทีเดียวเลยล่ะ

บทจูบที่ดำเนินต่อเนื่องยาวนานทำให้จองกุกแข้งขาอ่อนแรงจนยืนไม่ไหว  แทฮยองเลยใช้แขนข้างหนึ่งโอบเอวบางเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างก็เลื่อนลงมาที่ซิปกางเกงก่อนจะอาศัยจังหวะที่จองกุกกำลังเผลอไผลปลดกางเกงและชั้นในของร่างบางลงไปกองตรงข้อเท้าได้อย่างง่ายดาย

นับเป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับแทฮยองที่วันนี้ร่างบางไม่ได้ใส่เครื่องแบบตำรวจมา  แต่กลับใส่เพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีนสีเข้มธรรมดาๆเท่านั้น ไม่อย่างงั้นเขาคงต้องมาเสียเวลาถอดเสื้อผ้าร่างบางนานเลยทีเดียว

            “อ๊ะ!”

            ปากอิ่มที่เคยหลับพริ้มเบิกโพล่งทันทีเมื่อมือหนาของอีกฝ่ายเข้าครอบครองแก่นกายของตน

            สติของจองกุกกลับมาอีกครั้ง  ร่างบางดิ้นไปมาเพื่อเบี่ยงตัวหลบจากสัมผัสด้านล่างแต่มันก็ทำได้ยากซะเหลือเกิน

            “ไม่ ไม่นะ  อะ อ๊า!”

            เสียงครางหวานๆหลุดลอดออกมาจากริมฝีปากทันทีเมื่อร่างสูงจงใจรูดรั้งแก่นกายของเขาขึ้นลงช้าๆ เป็นจังหวะเนิบนาบจนร้องบางครางไม่ได้ศัพท์กับความเสียวซ่านที่ปะทุขึ้นในร่างกาย

            “ฉ...ฉันเกลียดนาย” จองกุกส่งสายตาที่บ่งบอกถึงความเกลียดชังอย่างไม่ปิดบังไปให้ร่างสูงที่ยืนยิ้มเยาะมาให้เขาอยู่ นึกสมเพชตัวเองไม่น้อยที่ยอมให้อีกฝ่ายทำมากถึงขนาดนี้

            “เกลียดไปเถอะ  อีกเดี๋ยวนายก็ต้องเรียกร้องหาฉัน เชื่อสิ ^^”

            “ไม่มีทาง!!”

            “งั้นก็คอยดูแล้วกัน”

            “อ๊ะ! อ๊าา อึก!  อ๊าาา!!”

            มือหนาเริ่มขยับไปทำหน้าที่ของมันอีกครั้ง รูดแก่นกายของร่างบางขึ้นลงจนสุดด้วยความเร็วเหมือนต้องการให้ร่างบางทรมานด้วยความเสียวซ่าน  มืออีกข้างเลื่อนไปขยี้เม็ดทับทิมสีชมพู  บดคลึงจนแข็งขืนสู้มือแล้วก็ย้ายไปทำแบบเดียวกันอีกข้าง 

            “อ่าห์ ฮึก! อ่ะ อ๊าาา”

            จองกุกครางเสียงหวานออกมาไม่หยุดเมื่อโดนปลุกเร้าจากร่างสูง  ขาขาวสั่นระริกอย่างทรงตัวไม่อยู่จนสุดท้ายก็ทรุดลงไปนั่งกองอยู่บนพื้น ร่างสูงเมื่อเห็นร่างบางทรุดลงไปก็ไม่คิดจะเข้าไปช่วยกลับทรุดกายนั่งแทรกกลางหว่างขาขาวพร้อมกับรูดรั้งแก่นกายของร่างบางอย่างต่อเนื่องจนร่างบางครางเสียงหวานออกมาราวกับจะขาดใจ  และเมื่อความต้องการเริ่มมารวมกันตรงปลายแก่นกายพร้อมจะปลดปล่อย  จองกุกก็รู้สึกเหมือนตกลงมาจากสวรรค์ เมื่อมือหนาที่ปรนเปรอแท่งเอ็นร้อนของตนกลับหยุดมือเอาเสียดื้อๆ

            ก็บอกแล้วไงว่าเขาจะเอาร่างบางมาทรมานเล่น  ขืนปล่อยให้ไปสวรรค์ก่อนมันก็ไม่สนุกน่ะสิ 

            แทฮยองลอบมองปฏิกิรยาของร่างบางที่ตอนนี้นั่งหอบหายใจแรงๆอยู่บนพื้นด้วยความสะใจ  ผิวกายขาวเนียนขึ้นสีแดงจัดเพราะความต้องการ  เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นบนใบหน้าเนียนใส   ตากลมโตที่จ้องมองมาที่เขามันสื่อถึงความต้องการอย่างปิดไม่มิดจนแทฮยองยกยิ้มมุมปากอย่างเป็นต่อ

            “ขอร้องให้ฉันช่วยสิ”

            จองกุกรู้สึกหน้าชาเหมือนโดนตบ  กัดริมฝีปากล่างของตนเองด้วยความเจ็บใจ ขอร้องงั้นหรอ  จะให้เขาที่เป็นตำรวจมาขอร้องผู้ต้องหาให้ช่วยเรื่องอย่างว่าเนี่ยนะ

            ฝันไปเถอะ!

            “ไม่ อ่ะ!”

            ร่างบางหลุดเสียงครางหวานทันทีเมื่อแทฮยองจับแก่นกายของเขาที่เริ่มพองตัวเต็มแรง  รูดขึ้นลงช้าบ้างเร็วบ้างเป็นจังหวะๆ ทำเอาร่างบางแทบทรุดบิดเร้าไปมาอย่างทรมาน และเมื่อความต้องการใกล้มาถึงขีดสุด  มือหนาก็หยุดการกระทำลงอีกครั้ง 

            จองกุกลอบมองแทฮยองด้วยความหงุดหงิด  คิ้วขมวดกันเป็นปม เพราะความทรมานจากความต้องการภายในตัว  ทำไมจองกุกจะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจงใจทรมานเขาเล่น  เขาจะไม่มีวันอ้อนวอนขอร้องคนเลวๆแบบนี้เด็ดขาด

            “ขอร้องสิ”

            “ไม่ อึก!”

            ร่างบางสะดุ้งเฮือกร่างกายกระตุกเกร็ง  เมื่อร่างสูงใช้นิ้วโป่งกดลงตรงปลายแก่นกลางของตนอย่างแรง  ส่วนมืออีกข้างก็ชักแก่นกายร่างเล็กขึ้นลงจนสุด  จองกุกครางลั่นเพราะความเสียว

            “อะ อ่าห์ ฮึก!”

            ร่างบางเหมือนจะขาดใจตายเอาเสียดื้อๆ ร่างกายบิดเร้าไปมาอย่างทรมานเพราะความเสียวจากอารมณ์ที่ไม่ได้ปลดปล่อย  ความต้องการมีมากจนร่างกายทนแทบไม่ไหว

            “จะให้ช่วยมั้ย” แทฮยองเอ่ยถามอีกครั้ง  ยิ่งเห็นสีหน้าทรมานของจองกุกก็ยิ่งมีความสุข

            จองกุกที่ตอนแรกพยายามปฏิเสธเพราะศักดิ์ศรีความเป็นตำรวจมันค้ำคอ  ตอนนี้สติสัมปชัญญญะขาดผึงไปเป็นที่เรียบร้อย  เขาไม่สนอะไรทั้งนั้นแล้วขอเพียงหลุดจากความเสียวซ่านนี้ได้สักที เมื่อคิดได้ดังนั้นปากอิ่มจึงอ้าออกเพื่อขอร้องร่างสูงที่ยืนรอฟังอยู่แล้ว

            “แฮ่ก ช...อึก! ฮึก! ช่วย ด...อ๊า!” ร่างบางพูดออกมาไม่เป็นภาษาเมื่อร่างสูงแกล้งบีบขยำแก่นกายของตนไปมา  ทั้งรูดรั้งขึ้นลงปรนเปรอจนร่างบางสายตาพร่ามัว  น้ำตาเอ่อคลอด้วยแรงปรารถนาที่มีมากล้น

            “พูดสิครับ ^^”

            “ช่วย อะ  ฮึก! ด...อ๊า ด้วย  ฮึก!  ได้โปรด”

            ร่างบางอ้อนวอนเสียงกระเส่าอย่างน่าสงสารจนแทฮยองอดจะใจอ่อนไม่ได้ ร่างสูงหยิบกุญแจมาไขกุญแจข้อมือของจองกุกออกก่อนจะอุ้มร่างบางไปวางบนเตียงเพราะรู้ดีว่าสภาพนี้จองกุกไม่สามารถหนีไปไหนได้อยู่แล้ว

            แทฮยองจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนออกจนหมดก่อนจะลงไปนอนทับร่างบาง  ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนไปซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่น ลิ้นร้อนไล้เลียผิวกายนุ่มนิ่ม ขบเม้นดูดดุนจนเกิดเป็นรอยรักสีกุหลาบประทับไปทุกส่วนที่ริมฝีปากร้อนลากผ่าน

            “อื้ออออ”

            คนใต้ร่างครางเสียงหวานออกมาทันทีเมื่อลิ้นร้อนแตะลงบนเม็ดทับทิมสีหวาน ร่างสูงดูดกลืนขบเม้มหัวนมของร่างบางราวกับมันเป็นขนมหวานรสเลิศ นิ้วโป้งและนิ้วชี้บดคลึงหัวนมอีกข้างราวกับกลัวว่ามันจะน้อยใจไปซะก่อน  ทำแบบนี้สลับไปมาอย่างไม่รู้จักเบื่อ  มือข้างที่ว่างสอดไปลูบไล้แผ่นหลังเนียนของร่างบางไปมา

            ร่างบางแอ่นอกรับสัมผัสจากร่างสูงด้วยความเสียวซ่านเกินคำบรรยาย  และก็ต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อร่างสูงเลื่อนมือไปจับแก่นกายของเขารูดขึ้นรูดลงด้วยความเร็วที่ทำเอาเขาครางไม่หยุด

            “อะ อ่าห์  เร็ว อ๊า ไปแล้ว ฮ่า”

            เสียงพูดของจองกุกไม่ได้ทำให้แทฮยองขยับมือช้าลงแม้แต่น้อย หนำซ้ำยังขยับมือเร็วมากขึ้นกว่าเดิมไปอีกจนร่างบางหวีดร้องลั่นด้วยความเสียว ปากหนาเลื่อนเข้ามาทาบทัมริมฝีปากนุ่มนิ่มของร่างบาง  ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดไปมาในโพรงปากบางจนจองกุกเริ่มโอนอ่อนเผลอจูบตอบแทฮยอง

            “อ่ะ อึก...”

            ร่างบางกระตุกเกร็งเล็กน้อย เมื่อได้ปล่อยน้ำรักที่อยากออกมาเผชิญโลกภายนอกสักที  แต่สบายตัวได้เพียงแค่แป๊ปเดียว  มือหนาก็เริ่มขยับปรนเปรอเขาอีกครั้งอย่างไม่ยอมให้เขาได้พัก 

            “อ้าขากว้างๆหน่อยสิ”

            เสียงกระซิบที่ข้างหูพร้อมกับสัมผัสเฉอะแฉะจากปลายลิ้นที่ไล้เลียปลายหูเบาๆ ทำให้จองกุกยอมอ้าขาตามคำบอกของแทฮยองอย่างดี

            “ฮ๊าาาา!!!”

            ร่างบางสะดุ้งสุดตัวเมื่อร่างสูงตวัดปลายลิ้นแตะลงบนปลายแก่นกลางที่เริ่มมีน้ำปริ่มออกมาเบาๆ ก่อนจะใช้ปากครอบครองแก่นกลางของเขาแล้วรูดขึ้นรูดลง  ลิ้นร้อนไล้เลียแก่นกายของเขาราวกับไอศกรีมรสหวาน  ปลายลิ้นตะวัดเลียส่วนปลายแก่นกายระรัว จนจองกุกนอนคราง หายใจแทบไม่ทันเมื่อเจอชั้นเชิงที่แสนจะชำนาญของร่างสูง

            จองกุกใช้มือขยุ้มกลุ่มผมของแทฮยองอย่างแรงเพื่อระบายความเสียวซ่าน  ก่อนจะต้องกระตุกเมื่อแทฮยองสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางสีหวาน

            แทฮยองมองจองกุกที่นอนหอบหายใจบนเตียงแล้วแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเอง ร่างบางนอนแผ่นอกกระเพื่อมตามจังหวะการหายใจ  ริมฝีปากสีแดงสดอ้ากว้างครางเสียงหวานน่าฟังไม่หยุดหย่อน ผิวกายขาวเนียนเต็มไปด้วยรอยรักสีกุหลาบที่เขาเป็นคนทำไว้  ความต้องการของแทฮยองปะทุขึ้นมาอย่างไม่หยุดหย่อน  ใช่ว่าคนปรนเปรออย่างเขาจะไม่รู้สึกอะไรนะเพราะตอนนี้แก่นกลางของเขาก็เริ่มปวดตุบๆขึ้นมาแล้ว

            “อ่ะ!”

            ร่างบางสะดุ้งเมื่อร่างสูงสอดนิ้วเข้าไปลึกจนโดนจุดกระสัน แทฮยองชักนิ้วเข้าออกช้าๆแต่ลึกจนโดนจุดกระสันของร่างเล็กหลายที  ปลายนิ้วกดเน้นย้ำตรงจุดกระสันของร่างบางทุกครั้งที่ไปโดน  จนร่างบางร้องครางด้วยความเสียวซ่านอย่างไม่มีที่สุดแสน

แบบนี้มันแกล้งกันชัดๆ 

แทฮยองยิ้มขำให้กับสายตาของร่างบางที่มองมายังเขาอย่างขุ่นเคือง แทฮยองเพิ่มนิ้วเข้าไปจากหนึ่งเป็นสองและสามในที่สุด นิ้วเรียวหมุนคว้างเพื่อเบิกทางให้กับคนใต้ร่าง ก่อนจะชักนิ้วเข้าออกลึกๆเพื่อให้โดนจุดกระสันของร่างบางอย่างจงใจ

            “ฮะ ฮ๊า!”  จองกุกนอนครางเสียงแหบเสียงแห้งด้วยความเหนื่อยอ่อน  ปรือตาฉ่ำหวานมองแทฮยอง ก่อนจะหน้าขึ้นสีเมื่อเผลอไปสบเข้ากับตาคมที่มองมาทางเขาอยู่พอดี

            ทำไมจู่ๆถึงได้รู้สึกเขินขึ้นมาแบบนี้นะ

            แทฮยองก้มลงไปกดจมูกลงบนแก้มเนียนใสเบาๆ  ก่อนจะชักนิ้วทั้งสามออกมาจากช่องทางสีหวาน  ร่างสูงจับขาร่างบางให้ตั้งชันก่อนจะจับแยกออกกว้างๆเพื่อแทรกตัวเข้าไปได้  มือหนารูดแก่นกลางของตนสองสามทีก่อนจะกดส่วนปลายลงไปในช่องทางรัก 

            “จ...เจ็บ ฮึก!  เอามันออกไป”

            เพียงกดส่วนปลายลงไปจองกุกก็ต้องร้องห้ามทันที  แทฮยองใช้ปากกลืนกินเสียงห้ามก่อนจะกดแก่นกายของตนลงไปจนสุด  ร่างบางผวากอดแทฮยองแน่น น้ำตาไหลออกจากหางตาด้วยความเจ็บ แทฮยองนิ่งค้างอยู่แบบนั้นรอให้จองกุกได้ปรับตัว  มือทั้งสองข้างบีบขยี้เม็ดทับทิมสีชมพูทั้งสองข้างของจองกุกไปมา  ปากก็ขยับกวาดเลียตักตวงความหอมหวานในโพรงปากบางไม่มีหยุด

            ในตอนแรกแทฮยองจะไม่สนความเจ็บปวดของร่างบางแต่พอเห็นคราบน้ำตาที่เปรอะเปื้อนบนใบหน้าสวย  เขาก็อดจะสงสารขึ้นมาไม่ได้เลยต้องจำใจรอให้ร่างบางได้ปรับตัวซะก่อน

            “อื้มมม”

            ความเสียวเข้ามาแทนที่ความเจ็บปวดตรงส่วนล่าง  แขนเพรียวบางเลื่อนไปคล้องคอร่างสูงแล้วจูบตอบอีกฝ่ายจนแทฮยองครางฮืมในลำคอด้วยความพอใจ

            “ฮึก!”

            จองกุกกระตุกทันทีเมื่อแทฮยองเริ่มขยับตัวเข้าออก ความเจ็บแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย  แขนขาวพยายามดันร่างของแทฮยองออกแต่ก็ไม่เป็นผล  แทฮยองคว้าแก่นกลางของร่างบางมารูดขึ้นลงตามจังหวะการกระแทกเข้าออกที่ช่องทางรักเป็นจังหวะเดียวกันเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของร่างบางแทน

            “อะ อ๊า!  เสียว ฮ๊า!”

            จากความเจ็บแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวเกินห้ามใจ  แทฮยองกระแทกแก่นกายถี่ๆจนร่างบางโยกตัวไปตามแรงกระแทก  เสียงครางหวานดังออกมาไม่หยุดปาก

            “อ่ะ! ตรงนั้น อ๊าาาา” ร่างบางร้องเสียงหลงทันทีเมื่อร่างสูงกระแทกโดนจุดกระสันภายใน  แทฮยองเมื่อได้ยินดังนั้นก็กระแทกย้ำตรงจุดกระสันของร่างบางอย่างต่อเนื่องเหมือนต้องการจะแกล้งทรมานร่างบางเล่น  ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซร้เข้าที่ซอกคอขาวก่อนจะเริ่มขบเม้มทำรอยรักสีกุหลาบเอาไว้อีกครั้ง  โดยที่ส่วนล่างก็ยังคงขยับเข้าออกถี่ๆ

            “อ๊า! อะ ฮะ อ่าห์”

            เล็บแหลมๆจิกลงบนแผ่นหลังกว้างของแทฮยองเพื่อระบายความเสียวซ่าน  แทฮยองจับสะโพกมนให้ขยับสอดรับกับการกระแทกของเขาจนร่างบางสั่นโคลงไปทั้งตัว

            “แทฮยอง ฮะ จะเสร็จ แฮ่ก! แล้วนะ”

            จองกุกร้องบอก  แทฮยองเลยกระแทกถี่รัวมากขึ้น  มือหนาชักแก่นกายเล็กเข้าออกรัวๆจนกายบางหอบหายใจหนักๆให้กับบทรักที่แสนร้อนแรงนี่

            “อะ  อ๊าาาา!!!”

            เมื่ออารมณ์มาจนถึงขีดสุด  จองกุกก็กระตุกตัวสองสามทีก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาเลอะเต็มหว่างขาขาวและหน้าท้องแกร่งของแทฮยองทันที  แทฮยองเมื่อเห็นว่าจองกุกเสร็จแล้วก็กระแทกกายเข้าออกเร็วๆจนร่างกายกระตุกพร้อมกับปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวร่างบางจนมันทะลักไหลเยิ้มออกมาตามหว่างขาสวย

            เมื่อเสร็จสิ้นบทรักอันแสนร้อนแรงแทฮยองก็พบว่าร่างบางของจองกุกสลบไปเรียบร้อยแล้ว  แทฮยองกระตุกยิ้มมุมปาก  ก่อนจะเคลื่อนกายมาจูบปากอิ่มเบาๆหนึ่งที  ก่อนจัดการสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวให้ร่างบางที่นอนหลับใหลอย่างหมดเรี่ยวแรงอยู่บนเตียง

แทฮยองเดินไปคว้าโทรศัพท์โทรหาใครบางคน  รอเพียงไม่นานอีกฝ่ายก็รับสาย






กลับไปอ่านต่อที่ : http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1062368&chapter=20